Prosaico, nesile neyin ait olduğuna veya neye ait olduğuna ilişkin bir Latince kelimeden gelen bir terimdir. Bu nedenle, nesirle yazılmış metinlere ( lirik karşıtı anlatı yapısı) denir.
Sözlükteki terimi ararken, birkaç anlam buluyoruz: 1) nesirle ilgili olanı ifade eder, 2) nesirle yazılmış bu metinleri belirtmek için kullanılır, 3) bir eserin prosaizmden muzdarip olduğu söylenirse, çok şiirsel olmadığını ifade eder, 4) eğer insanları ifade ederse, onların düşük bireyler veya basit düşünceler olduğu anlamına gelir.
Ek olarak, edebi kapsamın dışında, prosaik, yükselme veya idealliğin olmayışını ve insipid ya da kaba olanı ifade eden bir sıfattır. Örneğin: “Prosaik sanatı eleştirmenleri büyüledi”, “Gerçek, yalancı bir tada sahip olduğum, görkemli bir şey istemiyorum”, “Marcos yalancı düşünen ve basit fikirlerin bir çocuğu” .
Bu açıdan, kavram pratiklik, pragmatizm veya fayda ile ilgili olabilir ve yüksek, soyut veya sembolik bir ön gerginlikten yoksun olanla ilişkilendirilebilir.
Zayıflık, zaaflık ve önemsizlik nosyonuyla bağlantılı anlamında, birisinin başkalarına hitap etme yolunu önemsemediği ve kaba ve politik olarak yanlış bir dil ifade ettiği zaman kibar olduğu söylenir.
Konuşma konuşmasında, birisinin dünyayı ve olayları rasyonel bir şekilde tarif ederken yalancı bir dil kullandığı anlaşılmaktadır. Örneğin, sevgiyi tanımlamak ve kimyasal reaksiyonlar ve biyoloji hakkında konuşmak istiyorsanız, yalancı bir tanım geliştiriyor olacaksınız. Bunun yerine ruhların kaynaşmasına dayanır ve temayı soyut bir bakış açısıyla geliştirirse, şiirsel bir dil kullanacaktır.
Aynı şekilde, ölümü homeostatik sürecin sona ermesi olarak anlamak bilimsel, rasyonel ve yalancı bir düşüncedir; ölümün sonsuzluğa giriş veya Tanrı ile karşılaşma olduğunu düşünmekten çok farklı.
Şiirsel ve yalancı kavramının, bir grubun sosyal ve kültürel sorunlarıyla yakından ilişkili olduğunu belirtmekte fayda var. Örneğin, bazıları için bir kitap içindeki sarımsı bir gül figürü şiirsel bir görüntü olabilirken, diğerleri bunun yalancı olduğunu düşünürken, insanlar için ölü bir bitki algısının tadını çıkarmak hoş değildir.
Prosaik şiir ve şiirsel nesir
İlk bakışta kafa karıştırıcı olabilecek bu iki kavram çok farklı biçimlerden oluşuyor ve kelimelerle son derece çelişkili şekillerde oynamaya izin veriyor.
Bir şiirin çok yalancı olduğu söylendiğinde, yazarın şiirin kaynakları aracılığıyla bir fikrin ifadesine çok az ya da kötü odaklandığını ve bunun yerine anlatının daha tipik yönlerine dayalı olduğunu ifade eder. Yazılı metinler daha az renkli olma eğilimindedir ve iki şiir kaynağını isimlendirmek için metafor ve analepsiden yoksundur. Bu nedenle, yalancı bir şiir, ilk bakışta şiirin kendisinin ne anlama geldiğini temsil etmeyen bir şiirdir.
Bununla bağlantılı bir başka kavram şiirsel nesirdir, anlatının ifadelerle ifade edildiği bir ifadedir, kelimelerdeki bazı aksanları kullanmak. Ek olarak, duraklamalar, anlatı türünden daha tipik bir şiirdir ve her şey müzikal bir şekilde inşa edilir.