Agroexportador kavramı, Kraliyet İspanyol Akademisi ( RAE ) sözlüğünün bir parçası değildir. Her durumda, tarım yoluyla elde edilen hammaddelerin ihracatı ile ilgili olarak kullanılan, sıkça kullanılan bir kavramdır.

Tarımsal ihracatçı fikrinin ne ifade ettiğini bilmek için, öncelikle tarımın ne olduğunu ve ihracatın ne olduğunu anlamalıyız. Tarımı, toprağı sürüp büyütmek ve böylece doğal hammadde elde etmemizi sağlayan teknikler, faaliyetler ve süreçler kümesi olarak anlıyoruz. İhracat ise yurtdışında mal satışıdır.

Bu, bir tarımsal ihracat şirketinin kendi ülkesi dışındaki ülkelerde pazarladığı hammaddeleri ürettiği anlamına gelir. Bir Arjantinli şirketin soya ekimi, depolanması ve satışı ile uğraştığını varsayalım. Örneğin, üretiminizi Çin'e satıyorsanız, bunun bir tarımsal ihracat şirketi olduğu söylenebilir.

Öte yandan, ekonomik bir model olan agroexportador, hammaddelerinin ihracatına dayanan ve bu faaliyeti sektörden önce ayrıcalıklı kılan bir modeldir . Tarımsal ihracat ekonomisi geliştiren ülkeler, tarlalarının ne ürettiklerini (sebzeler, meyveler, et vb.) Yurt dışına satmaya ve halihazırda işlenmiş veya endüstriyel işlemlerle işlenmiş ürünleri ithal etmeye adamıştır. Endüstriyel ürünlerin katma değeri yüksek olduğu için, bu ihracatçı ülkeler dengesizlik içinde ticaret dengesine sahipler: ucuz hammaddeler sattıkları için yurtdışından çok az para alıyorlar ve pahalı ürünler satın aldıkları için yurtdışına çok para gönderiyorlar.

Yukarıda belirtilen tarımsal ihracat modelinden, aralarında aşağıdakiler olan bir dizi ilginç veriyi vurgulayabiliriz:
- İlk kez 19. yüzyılın ikinci yarısında ve özellikle Latin Amerika'da göründüğüne inanılıyor.
-Arjantin’in söz konusu modele daha fazla önem veren ve ilk tedbirlerde kıtanın içinde ve dışında büyümek ve kurmak için kullandığı ülkelerden biri olduğu tespit edildi.

Bir dizi avantaj ve dezavantajı vurgulayan bu model hakkında birçok şey söylendi ve konuşuldu. İlk durumda, lehte olduğu düşünülen hususlar arasında, aşağıdakiler göze çarpmaktadır:
Ekonomiyi doğrular.
-Küçük yatırım gerektirir.
-Ülkenin altyapısını ve hizmetlerini olumlu yönde etkileyecek yabancı sermaye edinilmesine izin verir.
Ekonomiyi kısa sürede iyileştirir ve hızlandırır.

Öte yandan, dezavantajlarla ilgili olarak, aşağıdakiler belirlenmiştir:
- Tarımsal ihracat modeline bahis yapan ülkenin dünyada olanlara bağlı olduğu düşünülmektedir.
-Bu uzun vadede uygulanabilir bir model olmadığı yönündeki ana yönleri arasında belirlenir.
-Ayrıca, araştırmayı yapanlar bölgesel veya nüfus düzeyinde eşitsizlik yarattığı sonucuna varmışlardır.
- Tarımsal ihracat modelinin ülkeyi boğmasına neden olabilecek ve işini sürdürmek ve rekabetçi olmak istiyorsa iflasa yol açabilecek ihracatın değeriyle birlikte dalgalanmalar ve durumlar ortaya çıkar.