Latince syllăba terimi, bir kelimeyi oluşturan fonolojik birimlerden bahseden bir hecenin etimolojik öncüsüdür . Bu, hecelerin, bir eklemlenme yoluyla, sesin çöküntüsünden diğerlerinden ayırt edilebilen aynı fonik çekirdeği oluşturan sesler olduğu anlamına gelir.

Öte yandan, atonik sıfat, vurgusuz olanı ifade eder: telaffuzu prosodik bir aksandan yoksundur (telaffuza daha fazla yoğunluk kazandırmak için verilen rahatlama).

Kısacası, vurgulanmamış bir hece, prosodik aksanı olmayan bir hecedir . Herhangi bir kelimeye odaklanırsak, vurgulu heceler tonik heceler olurken, gerisi vurgulu heceler olacaktır. Bu şekilde, kelimelerin tonik heceler ve vurgusuz hecelerden oluştuğu söylenebilir.

"Başsağlığı" kelimesini örnek alın. Üç heceli olduğundan trisyllabic bir kelimedir: pé - sa - me . Hece pé tonik hecedir, çünkü üzerinde prosodik aksan vardır ve ortografik kurallara göre tilde de bulunur . Bunun yerine, sa ve ben vurgulu heceleriz.

Yazım ayrıca, bir kelimenin aşırı yüklenme, kök, mezar ( mala da denir) veya akut olup olmadığını belirlemek için gerilmemiş hecelerin ve tonik hecelerin nasıl dağıtıldığını tartışır. Önceki örnekte, "başsağlığı" esdrújula kelimesidir, çünkü tonik hecesi (vurgulu) antepenultimate'dır. Dilimizde, üçüncü ila son hecede prosodik aksanı olan tüm kelimelerin bir tilleri vardır (yani tüm esdrújulas'ların tilde ile yazıldığı).

Yazma ve onun kurallarına olan ilginin artması nedeniyle toplum, dili ve dili doğru anlamak için çok önemli olan diğer kavramlarla yavaş yavaş teması kaybediyor. Konuşurken hiç kimse "satın aldım" ve "satın al" kelimelerini karıştırmaz, ancak birçok kişi bunu yazarken yapar, çünkü tilde kullanımı, farklı anlık mesajlaşma sistemleri ve e-posta.

Vurgulu olmayan hece kavramını derinlemesine anlamak için, öncelikle, aksanı içselleştirmek kesinlikle gereklidir; Aslında, her ikisi de anlamlı olmak için diğerine bağımlıdır. Bununla birlikte, eğer birileri onları görmezden gelmeye karar verirse, ya da eğitimlerinin özellikleriyle hiç karşılaşmazlarsa, karmaşık yazılı mesajlar hazırlamak ve neden bazı sözlü iletişim ile sözlü iletişimini zenginleştirmek için çok sayıda fırsatı kaybederler. onlar sadece dilin ustası olanlara algılanabilir.

İngilizce, hatta İtalyanca gibi diğer dillerle karşılaştırıldığında, İspanyolca bize bilinmeyen bir kelimenin telaffuzunu yanılmaz bir şekilde doğru şekilde tahmin etmemizi sağlayan bir yazım sistemine sahiptir. Başka bir deyişle, bir kelimenin hangi durumlarda akut, mezar ya da fazla mesai yapıp yapmadığına göre aksan olduğunu doğru öğrenirsek, pusula ile karşı karşıya kaldığımızı fark edersek, o zaman dilimizin herhangi bir terimini yeterince okumamış oluruz. yukarıda belirtilen ikisinden.

Bu kolay değil, ancak dili ileri düzeyde kullanabilmenin ödülü çok cazip. Bu kuralları bilerek, istisnaları ve özel durumlarıyla, karmaşık konuşmalar oluşturmak, kelimelerle oynamak ve imla sınırlarını aşan fikirler geliştirmek mümkündür. Ek olarak, bazı durumlarda bir terimi vurgulamak için vurgu tersine çevrilebilir; Örneğin, şu cümle "elveda" kelimesi 'a' vurgusuyla okunmalıdır : "Ben veda" ah tanrı "deme dedim .